МАҚАЛ-МӘТЕЛДЕР
ПОСЛОВИЦЫ И ПОГОВОРКИ
Сырқат тән жарасы, қайғы жан жарасы.
Болезнь — телесная рана, печаль — душевная рана.
Ауру батпандап кіреді, мысқалдап шығады.
Болезнь входит батманами, а выходит мискалями.
Қотыр қолдан жұғады, таз тақиядан жұғады.
Болезни передаются через руки, парша — через тюбетейку.
Жарлының байлығы — денінің саулығы.
Богатство бедняка — его здоровье.
Елін сатып асаған,
Екі күн-ақ жасаған.
Кто брюхо набил, предав свой народ,
тот двух дней не проживет.
Елден безген көмусіз қалар.
Бежавший от народа, безпогребения остается.
Тай тулап үйірінен шықпас.
Как бы не бесился жеребенок,
от табуна не уйдет.
Көп тепкен жерден қол шығады.
Где народ топнет, там озеробудет.
Жол жолға жалғасады,
Ел елге жалғасады.
Дорога с дорогой сходится,
народ с народом сходится.
Елге дұшпан жерге сыймас,
Жерге дұшпан елге сыймас.
Врагу народа на земле нет места,
врагу земли среди народа нет места.
Жер шежіресі – ел шежіресі.
История земли – это историянарода.
Халық қаһары қамал бұзар.
Гнев народа крепости разбивает.
